اصطلاح حق تقدم ثبت به معنای برخورداری از حقوق معین برای متقاضی است که به هنگام ارائه اظهارنامه برای حمایت در دیگر کشورهای عضو و در یک دوره مشخص زمانی صورت می‎گیرد.

تعریف حق تقدم ثبت

اولین بار در کنوانسیون پاریس، اصطلاح حق تقدم ثبت که به کار گرفته شد. این اصطلاح به معنای برخورداری از حقوق معین برای متقاضی است که به هنگام ارائه اظهارنامه برای حمایت در دیگر کشورهای عضو و در یک دوره مشخص زمانی (شش یا دوازده ماهه) صورت می‎گیرد. بر طبق حق تقدم ثبت یک اظهارنامه قانونی حمایت از حق اختراع، نمونه اشیاء مصرفی، طرح صنعتی یا علامت تجاری در یکی از کشورهای عضو توسط یک درخواست کننده، انجام می‎شود.

 
مستندات لازم برای حق تقدم ثبت

        اظهارنامه شامل اطلاعاتی از جمله تاریخ، شماره ثبت و کشوری که اظهارنامه اصلی در آن جا وصول شده و در صورت ثبت اظهارنامه بشکل منطقه‎ای یا بین‎المللی، اداره‎ای که اظهارنامه در آن جا ارائه گردیده است.

        تحویل اصل مدارک مورد نیاز به همراه ترجمه برای اسنادی که به زبان خارجی تنظیم شده و ضمیمه اظهارنامه الزامی است.

        پرداخت هزینه‎های حق تقدم و ارائه رسید مربوط به پرداخت‎ها به اداره ذیربط ضروری خواهد بود.

        چنانچه امور اداری توسط نماینده قانونی شرکت انجام شود، ارائه وکالتنامه الزامی است.

        اگر ادعای حق تقدم شامل تمامی محصولات اعم از کالا و خدمات مندرج در اظهارنامه نباشد، اشاره به تمامی کالاها و فعالیت‎ها در درخواست حق تقدم ضرورت دارد.

        مدت زمانی که برای حق تقدم ثبت علامت در نظر گرفته شده، ۶ ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه اصلی می‎‎باشد و روز تسلیم اظهارنامه جزء مدت محسوب نمی شود.

 
 حق تقدم ثبت چه مزایایی دارد؟

        سهامداران با انجام حق تقدم مجاز خواهند بود تا در زمان اعمال افزایش سرمایه تعداد ۱۰۰ سهم از سهام شرکت را در اختیار بگیرند.

        از دیگر مزایای حق تقدم ثبت، بوجود آمدن فرصت سرمایه گذاری و فعالیت‎های تجاری و اقتصادی می‎باشد.

        در صورتی که هنگام افزایش سرمایه شرکت، سهام در اختیار شرکا نباشد، صاحبان سهم می‎‎توانند از طریق حق تقدم عرضه شده توسط دیگر سهامداران، سهم خود را افزایش دهند.

 
نحوه حق تقدم ثبت

هنگامی که یک علامت مورد تقاضا که در کشور دیگری به ثبت رسیده و یا برای ثبت اظهارنامه داده شده است، قابل درخواست توسط متقاضی می‎باشد و در این خصوص نیز حق تقدم وجود دارد.

بر طبق بند ۵ از ماده ۴ مکرر کنوانسیون پاریس، گواهینامه‌های حق اختراعی که با استفاده از حق تقدم در کشورهای مختلف اتحادیه صادر گردیده‎اند، به اندازه مدت زمان ثبت ورقه‎های اختراع، بدون استفاده از حق تقدم ثبت می‎گردند.

بر طبق ماده ۴ قانون ثبت، طول و دوره حق تقدم بر طبق انواع گوناگون حقوق مالکیت صنعتی متفاوت است. برای حق تقدم برای اختراع، نمونه‎ها یا اشیاء مصرفی، یک دوره ۱۲ ماه و برای طرح‎های صنعتی و علائم تجارتی این دوره به ۶ ماه کاهش پیدا می‎کند.

برای حق تقدم ثبت، اظهارنامه موخر تکمیل میشود که باید راجع به همان موضوع اولیه اظهارنامه باشد و موضوع هر دو در رابطه با اختراع، نمونه اشیاء مصرفی، علائم تجارتی یا طرح صنعتی واحدی به یک صورت تکمیل شده باشد.

بند (ب) از ماده ۴ کنواسیون پاریس مقرر می‎دارد: «که در برخورد با ادعای حق تقدم اظهارنامه موخر باید طوری رفتار شود که گویی قبلاً در زمان ثبت اظهارنامه اول در کشور خارجی، ثبت شده و تمامی اقدامات انجام شده در فاصله زمانی ثبت اظهارنامه‌های اولیه و موخر، نمی‎تواند حقوق ناشی از اظهارنامه موخر را منتفی سازد.»

ماده ۶ کنوانسیون در این رابطه چنین مقرر داشته که: «حق تقدم می‎‌تواند بر اساس یک یا چند اظهارنامه ملی یا منطقه‎ای و یا بین‎المللی که توسط متقاضی یا نماینده او در هر کشور یا برای هر کشور عضو کنوانسیون مذکور ارائه شده باشد، انجام شود.»

بر طبق درخواست اداره ثبت از متقاضیان حق تقدم موظفند تا در زمان مشخصی کپی اظهارنامه اولیه گواهی شده توسط ثبت محل تقاضا را تحویل دهند. حق استفاده انحصاری از یک علامت، مختص به کسی خواهد بود که آن علامت را طبق مقررات این قانون به ثبت رسانده است.

در صورتی که متقاضی ثبت بخواهد با استناد به تقاضای ثبت خارج از کشور، از مزایای حق تقدم تا حداکثر۱۲ماه استفاده نماید، باید مدارک و مستندات لازم و مرتبط با حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف ۱۵روز از آن تاریخ ارائه دهد.